Podczas swojego pontyfikatu, trwającego ponad 26 lat, Papież Jan Paweł II wydał dokumenty i przemowy liczące się aż 85 tys. stron druku. Wiele z idei zawartych w tych tekstach stało się cytowanymi na szeroką skalę sentencjami i powiedzeniami.
Podczas swego pontyfikatu, Jan Paweł II odwiedził 102 kraje oraz 142 razy podróżował po Włoszech. Wygłosił ponad 3,000 homilii i przemówień. Jest autorem 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji i 42 listów apostolskich. Dzięki wartości komunikacyjnej mediów jego słowa docierały do milionów ludzi na całym świecie.
Zwracano uwagę na jego umiejętność prostego i precyzyjnego opisania najistotniejszych kwestii etycznych i społecznych, a także problemów doktrynalnych i życia Kościoła. Wiele fragmentów jego przemówień jest dzisiaj znanych jako cytaty, uniwersalne porady, mądre myśli i aforyzmy.
Najbardziej znane cytaty Jana Pawła II
- „Człowieka […] nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej: człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie”.
- „Polska jest matką szczególną. Niełatwe są jej dzieje, zwłaszcza na przestrzeni ostatnich stuleci. Jest matką, która wiele przecierpiała i wciąż na nowo cierpi. Dlatego też ma prawo do miłości szczególnej”.
- „Rodzina jest sobą, jeżeli buduje się na takich odniesieniach, na wzajemnym zaufaniu, na zawierzeniu wzajemnym. Tylko na takim fundamencie można też budować proces wychowania, który stanowi podstawowy cel rodziny i jej pierwszorzędne zadanie”.
- „Szukajcie tej prawdy tam, gdzie ona rzeczywiście się znajduje! Jeśli trzeba, bądźcie zdecydowani iść pod prąd obiegowych poglądów i rozpropagowanych haseł! Nie lękajcie się Miłości, która stawia człowiekowi wymagania”.
- „Cierpienie nie jest karą za grzechy ani nie jest odpowiedzią Boga na zło człowieka. Można je zrozumieć tylko i wyłącznie w świetle Bożej miłości, która jest ostatecznym sensem wszystkiego, co na tym świecie istnieje”.
- „Być człowiekiem sumienia to znaczy wymagać od siebie, podnosić się z własnych upadków i ciągle na nowo się nawracać”.
- „Potrzebna jest dziś nowa wyobraźnia miłosierdzia, której przejawem będzie nie tyle i nie tylko skuteczność pomocy, ale zdolność bycia bliźnim dla cierpiącego człowieka, solidaryzowania się z nim, tak aby gest pomocy nie był odczuwalny jako poniżająca jałmużna, ale jako świadectwo braterskiej wspólnoty dóbr”.
- „Tak na pierwszy rzut oka wiązanie obecności Boga z pewnym określonym miejscem może się wydawać niestosowne. A jednak trzeba pamiętać, że czas i miejsce należą całkowicie do Boga”.
- „Ewangelia […] to proroctwo o człowieku. Poza Ewangelią człowiek pozostaje dramatycznym pytaniem bez odpowiedzi”.
- „Czujesz się osamotniony. Postaraj się odwiedzić kogoś, kto jest jeszcze bardziej samotny”.
Poczytaj także: Julian Ursyn Niemcewicz- śpiew o wielkiej ojczyźnie.